Natuur geweld (27-12-2006)

Na een onrustige nacht op de camping, midden in de nacht gaat er ineens ergens een wekker KEI hard af, hebben we ons vandaag onder gedompeld in natuur geweld. De omgeving van Albany is echt super mooi. Als we straks afknappen op onze nieuwe woonomgeving : Adelaide. Dan gaan we alsnog sponsorship aanvragen bij West Australië om in Albany te gaan wonen. Maar da’s toekomst… eerst het heden maar beleven. De omgeving dus van Albany. Fantastische kustlijn tegen een kleine bergkam aan. Veel groen en super mooie baaien. De eerste bestemming was : two peoples bay. Vernoemd naar de twee rotsen die er in het water liggen. Mooi strand, beetje vervelende geur van al het alg wat aangespoeld was. Dus snel door naar : little beach. Wat een fantastisch mooie omgeving was dat. Mooie rotsen omsluiten een piep (little) klein strandje. We hebben een klim / wandeling gemaakt over de rotsen die het strand omsluiten. Best spannend omdat het langzaam aan vloed werd waardoor de golven steeds wilder over de rotsen sloegen. Zoveel mogelijk over de droge rotsen gelopen. Dat lukte echter niet altijd en op een gegeven moment had de golf ons bijna te pakken. Andy kon nog net (als een aapje) weg springen op een andere rots en ik stond daar tot mijn kuiten in het water. We hebben echt dubbel gelegen van het lachen. Met zijn tweetjes op de rotsen, dat maakte dat we daarna weer dubbel lagen van het lachen om onszelf.

Korte lunch stop in Albany centrum. UITVERKOOP is hier ook echt SALE. Gelukkig kon ik (Marjolein) me beheersen. Heb zelfs een te gave tas van $10,00 laten hangen. Wel een leuke korte broek gescoord. Da’s altijd handig hier met dat heerlijke weer (hoe koud is het bij jullie ook alweer???)

In ieder geval : weer verder met genieten van de natuur, want daarvoor zijn we hier immers. Door naar “the blowholes”, “the gap” en “the natural bridge”. The blowholes didn’t blow (er kwam geen water door de gaten in de rotsen), maar het uitzicht was er niet minder fantastisch door. Ook de andere bezienswaardigheden waren om niet te missen.

Ik zit dit stukje te schrijven onder een heldere sterren hemel. Alle sterren zijn zo helder hier en vooral met zo veel.

Ajuutjes,
Andy en Marjolein