Christmas day (25-12-2006)

Onze eerste kerst in Australië. Waar anders zouden we die moeten vieren dan bij peacefull bay. That’s the real Christmas spirit. Na een heerlijk kerstontbijt (cornflakes : zoals elke morgen) zijn we in ons slakje (zo noemen we onze camper) gestapt en naar peaceful bay gereden. Peaceful bay is een wonderschone baai met helder blauw water (what else is new) en een aantal grote rotsen op zwem / loop afstand. Van de rotsen kon je heerlijk afduiken, een bezigheid waar we de ochtend grotendeels mee hebben gevuld. Daarna een scenic drive (toeristische rondrit) door het idyllische glooiende achterland.
Na een verlaat middagdutje (jaja we worden moe van vakantie vieren) zijn we het verrukkelijke kerstdiner gaan bereiden.

Mince pies
(deeg met warme vruchten)

Oven roast garlic potatoes
(diepvries aardappels uit de oven)
Baked beans
(sorry : rode bonen in tomatensaus, voor Andy)
Haricot verts
(sperciebonen met nootmuskaat voor Marjolein)
Steak
(biefstuk : overheerlijk)

Tea with cinnamon crunch
(thee met kaneelbiscuitje)

In de camp kitchen gezellig gepraat met andere Nederlanders en een compleet gekke Zwitser en Oostenrijker (ze deden ECHT WAAR pindakaas op hun steak die op de BBQ ging : gatver). Later ook nog met een Nederlander die al acht jaar in Perth woont en werkt op de universiteit als biologie docent. Voor ons natuurlijk reuze interessant, niet dat biologie gedoe maar dat hij hier woont. Alhoewel ik wel vroeg of hij niet toevallig gespecialiseerd was in vliegen. Die dag weer erg veel last van vliegen. Maar het rare van vliegen vind ik dat ze er ’s avonds haast niet zijn. Dus ik vroeg aan hem of hij dat toevallig wist, waarom dat was. Ik dacht nog slim te zijn en te denken dat het ééndags vliegen waren. Maar nee : simpele uitleg. Gewoon de temperatuur. Vliegen houden van warmte en als het dus afkoelt dan gaan ze ‘in rust’. Beetje desillusie maar OK, waar wat geleerd.
Hij wilde na acht jaar Australië niet meer terug naar Nederland. Vooral het klimaat en de natuur zijn belangrijke redenen om te blijven. Hij vertelde dat hij zich niet meer Nederlander voelde maar Europeaan. Vriendschappen met Australiërs zijn vooral gezellig, no worries. Vriendschappen met Europanen gaan ergens over, meer op dezelfde inhoudelijke golflengte qua diepgang. Ben benieuwd of wij dat ook zo gaan ervaren.
Liefs,
Andy en Marjolein