Life is what happens to you when you are busy making other plans.

woensdag, juli 16, 2008

Orangieeennnnaaaa

Daar zit je dan…op de veranda van ons tweede huisje. Andy is aan het afwassen (Kim en ik hebben gekookt… dus zo erg is dat niet hoor..) De wijn was verrukkelijk. De rode bourgogne smaakte al even verrukkelijk als de witte bij het diner: kip siam, cordonblue en bomen…bomen??? Ja broccoli struikjes zijn voor Fiene bomen, dus wij aten bomen J Als dessert fromage plat (kwark) en abrikozen confiture (jam). Heerlijk!! Vooral omdat het door Kim meegenomen was vanuit Nederland (met uitzondering dan van het dessert), maar omdat we gisteren de MC echt niet konden weerstaan hebben we het eten voor twee dagen voor twee personen op een dag voor vier personen gegeten. En tja daar zit je dan… omdat de wijn zeer goed beviel en Peter en Kim nog terug moesten ridjen (oeps… rijden) hebben wij natuurlijk (uhhhh ikke) het merendeel van de wijn op. Nouja wij hoeven nergens heen dus een beetje tipsy van de wijn maakt toch niets uit?
Afijn: de Bourgogne. Zo totaal anders dan de Dordogne. Het landschap is vriendelijker, meer zacht glooiende heuvels en liefelijke dorpjes. Chastelux-sur-cure is een klein gehucht met een stuk of tien huizen verspreid over een groot oppervlak. Ons huisje staat langs de beroemde wandelroute naar Santiago de compostella (hoop dat ik dat goed schrijf) waardoor we dus geregeld wandelaars langs onze tuin krijgen. Ook de gehele franse padvindersvereniging is vanmorgen al langs geweest. Het huisje is heerlijk en voorzien van alle gemakken, groot is het niet maar veel hebben we natuurlijk dan ook niet nodig. Ook met visite van zus, zwager en nichtjes is het ruim genoeg. Er zit, zoals al eerder genoemd… val ik in herhalingen… dat zal de wijn wel zijn… zit er dus een veranda aan het huis. Vanaf de veranda kijk je uit op het dal en de ondergaande zon verwarmd de veranda. Vandaag was het weer ons niet goed gezind, veel regen en niet warmer dan 17 graden. Vanmorgen hebben we daarom maar de houtkachel aangezet. Nouja aangezet… geprobeerd… en na vele pogingen bleef het vuur eindelijk branden. Waarschijnlijk doordat we na de tigste poging pas doorhadden dat het luchtgat open moest (ahum).
Vanmiddag hebben we het jaarlijkse hoogtepunt van een naburig gehucht bijgewoond. De rommelmarkt met zes kramen. Ongelofelijk wat een geld ze vragen voor al die meuk. Gewoon met droge ogen vijftig euro voor twee stoeltjes die ze bij de vuilnis vandaan gehaald zouden kunnen hebben. Na een kort rondje zijn we even wezen kijken bij het kasteel van Chastelux-sur-cure (ons thuis voor twee weken). Een prachtig kasteel. Omdat we net voor sluitingstijd waren hebben we alleen even de tuinen bezocht en de kerker. Fiene was zeer onder de indruk van de kerker, de ze alleen wilde bekijken aan de hand van papa. Maar wel als hardste oehoe aan het roepen was, waardoor de echo haar iedere keer weer oprecht verbaasde. Fantastisch!!
De hele week zijn Kim, Peter en de kids er nog. We gaan gezellig uitstapjes maken en natuurlijk lekker en veel eten. Tja het Bourgondisch leven moet je toch echt ondergaan via de maag ;-)

Au revoir!
Andy en Marjolein

maandag, juli 07, 2008

eerste week La France


Daar staan we dan… in een bos ergens in de Dordogne, moeten we nou links of rechtsaf… of rechtdoor? We moesten zonodig een wandeling doen die voor het laatst ergens in 1757 door iemand gecheckt was… wij hadden in onze vakantiewoning de beschrijving gevonden… dus we moesten en zouden…
Gelukkig blijft gele verf heel lang op bomen zitten en zolang je maar goed zoekt (vooral onder mossige gedeeltes van de bomen) vind je vanzelf weer ergens een boom met een gele streep. Soms ook een groene streep waarvan we de betekenis niet kennen (grrr). Uiteindelijk komen we, onverwacht, weer terug bij het dorpje vanwaar we ook zijn vertrokken. Pffff gelukkig maar weer. Mooie wandelroute… volgens ons hebben we hem wel verkeerd om gelopen: maarja…

Zo komen we onze dagen hier door. De ene dag een flinke wandeling en de andere dag bezoeken we een plaatsje. Tussendoor nog eens een dag all inclusief op het ligbedje bij onze vakantiewoning een goed boek lezen. Wat wil je nog meer? Dat all inclusief slaat dan op het feit dat Andy zo’n schat is en me de hele dag bediend, vooral als ik in een boek zit hoor ik helemaal niets om me heen en vergeet ik soms zelf te drinken. Dus die lieve schat zorgt dan voor mijn natje en mijn droogje. Omgekeerd doe ik het ook wel (eens) hoor J

Je hebt drie soorten stil, stiller en stilst. Van dat laatste soort stil, dus stilst; is onze vakantiewoning er eentje van. We delen onze omgeving met zeg maar…. niemand!! Het is ongeveer tien minuten naar het dichtstbijzijnde dorpje en de eerste buren komen op ongeveer vijf autominuten. Nouja even eerlijk: twee honderd meter verder staat een huis…. Daar wonen mensen… maar die zijn nogal oud… en het kenmerk van oude mensen is dat je geen geluidsoverlast hebt…(behalve als ze slechthorend zijn want dan praten ze zo hard J) Maar dat zijn onze buren dus niet!! Het is dus onwijs rustig hier. Ik, Marjolein, vind dat helemaal heerlijk. Andy ook alleen soms bekruipt het hem even (geen ontvangst van mobiele telefoon en geen radio), dus dan stapt hij op de mountainbike en gaat even een uurtje fietsen. Gewoon even lekker …. Ik blijf dan met Gayo bij het huisje en lees dan natuurlijk weer wat verder. Mijn boekenvoorraad gaat verraderlijk snel… gelukkig nog een Frans woordenboek dus ik kan altijd nog mijn Frans ophalen.

Even over Gayo. Ik heb nog nooit een hond zo blij gezien met onze vakantiekeuze. De tuin is zo immens groot dat hij helemaal door het dolle heen is. Hij blijft maar rennen, snuffelen en takken zoeken (en daarna versnipperen). We moeten hem echt soms even vastleggen om tot rust te komen. Met de lange wandelingen is hij ook helemaal in zijn element. Zelfs met onze bezoekjes aan dorpjes vervelen we hem niet. Als wij bij een kerkje naar binnen gaan blijft hij braaf bij de ingang wachten en op een terrasje gaat hij heerlijk rustig liggen onder het tafeltje. Dus ook voor Gayo is het een supervakantie.

Onze vakantie woning is, zoals al gezegd, erg landelijk gelegen. Het is nogal verouderd, alles kraakt, het bad lekt, de wc stroomt niet lekker door, de bank zit beroerd (nou zegt dat niets over de leeftijd van een bank…). In de reisfolder stond al aangegeven dat je geen hoge eisen mocht stellen aan je vakantiewoning. Nou dat hebben we niet gedaan en het valt allemaal best wel mee. Water koken voor je koffie en thee kan best met een steelpannetje…. We zijn hier nu inmiddels alweer een kleine week. Nog een week te gaan en dan op naar onze tweede vakantie woning. We zijn benieuwd wat ons daar staat te wachten. Al is het huisje dan wat minder comfortabel de omgeving is niet minder indrukwekkend. De Dordogne is zeker een departement om naar terug te keren. In een relatief klein departement valt zoveel te bekijken dat we het onmogelijk in twee weken allemaal kunnen zien. We will back….

Liefs,
Andy en Marjolein