eerste week La France

Daar staan we dan… in een bos ergens in de Dordogne, moeten we nou links of rechtsaf… of rechtdoor? We moesten zonodig een wandeling doen die voor het laatst ergens in 1757 door iemand gecheckt was… wij hadden in onze vakantiewoning de beschrijving gevonden… dus we moesten en zouden…
Gelukkig blijft gele verf heel lang op bomen zitten en zolang je maar goed zoekt (vooral onder mossige gedeeltes van de bomen) vind je vanzelf weer ergens een boom met een gele streep. Soms ook een groene streep waarvan we de betekenis niet kennen (grrr). Uiteindelijk komen we, onverwacht, weer terug bij het dorpje vanwaar we ook zijn vertrokken. Pffff gelukkig maar weer. Mooie wandelroute… volgens ons hebben we hem wel verkeerd om gelopen: maarja…

Zo komen we onze dagen hier door. De ene dag een flinke wandeling en de andere dag bezoeken we een plaatsje. Tussendoor nog eens een dag all inclusief op het ligbedje bij onze vakantiewoning een goed boek lezen. Wat wil je nog meer? Dat all inclusief slaat dan op het feit dat Andy zo’n schat is en me de hele dag bediend, vooral als ik in een boek zit hoor ik helemaal niets om me heen en vergeet ik soms zelf te drinken. Dus die lieve schat zorgt dan voor mijn natje en mijn droogje. Omgekeerd doe ik het ook wel (eens) hoor J

Je hebt drie soorten stil, stiller en stilst. Van dat laatste soort stil, dus stilst; is onze vakantiewoning er eentje van. We delen onze omgeving met zeg maar…. niemand!! Het is ongeveer tien minuten naar het dichtstbijzijnde dorpje en de eerste buren komen op ongeveer vijf autominuten. Nouja even eerlijk: twee honderd meter verder staat een huis…. Daar wonen mensen… maar die zijn nogal oud… en het kenmerk van oude mensen is dat je geen geluidsoverlast hebt…(behalve als ze slechthorend zijn want dan praten ze zo hard J) Maar dat zijn onze buren dus niet!! Het is dus onwijs rustig hier. Ik, Marjolein, vind dat helemaal heerlijk. Andy ook alleen soms bekruipt het hem even (geen ontvangst van mobiele telefoon en geen radio), dus dan stapt hij op de mountainbike en gaat even een uurtje fietsen. Gewoon even lekker …. Ik blijf dan met Gayo bij het huisje en lees dan natuurlijk weer wat verder. Mijn boekenvoorraad gaat verraderlijk snel… gelukkig nog een Frans woordenboek dus ik kan altijd nog mijn Frans ophalen.

Even over Gayo. Ik heb nog nooit een hond zo blij gezien met onze vakantiekeuze. De tuin is zo immens groot dat hij helemaal door het dolle heen is. Hij blijft maar rennen, snuffelen en takken zoeken (en daarna versnipperen). We moeten hem echt soms even vastleggen om tot rust te komen. Met de lange wandelingen is hij ook helemaal in zijn element. Zelfs met onze bezoekjes aan dorpjes vervelen we hem niet. Als wij bij een kerkje naar binnen gaan blijft hij braaf bij de ingang wachten en op een terrasje gaat hij heerlijk rustig liggen onder het tafeltje. Dus ook voor Gayo is het een supervakantie.

Onze vakantie woning is, zoals al gezegd, erg landelijk gelegen. Het is nogal verouderd, alles kraakt, het bad lekt, de wc stroomt niet lekker door, de bank zit beroerd (nou zegt dat niets over de leeftijd van een bank…). In de reisfolder stond al aangegeven dat je geen hoge eisen mocht stellen aan je vakantiewoning. Nou dat hebben we niet gedaan en het valt allemaal best wel mee. Water koken voor je koffie en thee kan best met een steelpannetje…. We zijn hier nu inmiddels alweer een kleine week. Nog een week te gaan en dan op naar onze tweede vakantie woning. We zijn benieuwd wat ons daar staat te wachten. Al is het huisje dan wat minder comfortabel de omgeving is niet minder indrukwekkend. De Dordogne is zeker een departement om naar terug te keren. In een relatief klein departement valt zoveel te bekijken dat we het onmogelijk in twee weken allemaal kunnen zien. We will back….

Liefs,
Andy en Marjolein