Orangieeennnnaaaa

Daar zit je dan…op de veranda van ons tweede huisje. Andy is aan het afwassen (Kim en ik hebben gekookt… dus zo erg is dat niet hoor..) De wijn was verrukkelijk. De rode bourgogne smaakte al even verrukkelijk als de witte bij het diner: kip siam, cordonblue en bomen…bomen??? Ja broccoli struikjes zijn voor Fiene bomen, dus wij aten bomen J Als dessert fromage plat (kwark) en abrikozen confiture (jam). Heerlijk!! Vooral omdat het door Kim meegenomen was vanuit Nederland (met uitzondering dan van het dessert), maar omdat we gisteren de MC echt niet konden weerstaan hebben we het eten voor twee dagen voor twee personen op een dag voor vier personen gegeten. En tja daar zit je dan… omdat de wijn zeer goed beviel en Peter en Kim nog terug moesten ridjen (oeps… rijden) hebben wij natuurlijk (uhhhh ikke) het merendeel van de wijn op. Nouja wij hoeven nergens heen dus een beetje tipsy van de wijn maakt toch niets uit?
Afijn: de Bourgogne. Zo totaal anders dan de Dordogne. Het landschap is vriendelijker, meer zacht glooiende heuvels en liefelijke dorpjes. Chastelux-sur-cure is een klein gehucht met een stuk of tien huizen verspreid over een groot oppervlak. Ons huisje staat langs de beroemde wandelroute naar Santiago de compostella (hoop dat ik dat goed schrijf) waardoor we dus geregeld wandelaars langs onze tuin krijgen. Ook de gehele franse padvindersvereniging is vanmorgen al langs geweest. Het huisje is heerlijk en voorzien van alle gemakken, groot is het niet maar veel hebben we natuurlijk dan ook niet nodig. Ook met visite van zus, zwager en nichtjes is het ruim genoeg. Er zit, zoals al eerder genoemd… val ik in herhalingen… dat zal de wijn wel zijn… zit er dus een veranda aan het huis. Vanaf de veranda kijk je uit op het dal en de ondergaande zon verwarmd de veranda. Vandaag was het weer ons niet goed gezind, veel regen en niet warmer dan 17 graden. Vanmorgen hebben we daarom maar de houtkachel aangezet. Nouja aangezet… geprobeerd… en na vele pogingen bleef het vuur eindelijk branden. Waarschijnlijk doordat we na de tigste poging pas doorhadden dat het luchtgat open moest (ahum).
Vanmiddag hebben we het jaarlijkse hoogtepunt van een naburig gehucht bijgewoond. De rommelmarkt met zes kramen. Ongelofelijk wat een geld ze vragen voor al die meuk. Gewoon met droge ogen vijftig euro voor twee stoeltjes die ze bij de vuilnis vandaan gehaald zouden kunnen hebben. Na een kort rondje zijn we even wezen kijken bij het kasteel van Chastelux-sur-cure (ons thuis voor twee weken). Een prachtig kasteel. Omdat we net voor sluitingstijd waren hebben we alleen even de tuinen bezocht en de kerker. Fiene was zeer onder de indruk van de kerker, de ze alleen wilde bekijken aan de hand van papa. Maar wel als hardste oehoe aan het roepen was, waardoor de echo haar iedere keer weer oprecht verbaasde. Fantastisch!!
De hele week zijn Kim, Peter en de kids er nog. We gaan gezellig uitstapjes maken en natuurlijk lekker en veel eten. Tja het Bourgondisch leven moet je toch echt ondergaan via de maag ;-)

Au revoir!
Andy en Marjolein